Архитектор, төзелеш инженеры һәм хыялы чынга ашмаган язучы Рөстәм Надиевның көндәлеген укыйбыз. Модератор — Әлфрид Бостанов. Читаем дневник архитектора, инженера-строителя и нереализовавшего себя писателя Рустема Надеева. Модератор — Альфрид Бустанов.
Хәзер Татар китабы йорты урнашкан бинада 1925 елда Надиевлар гаиләсе яши башлый. Гаилә башлыгы Нургали абый — атаклы укытучы, педагогика белгече, зур галим. Аның төпчек улы Рөстәм 1930 елда Казан коммуналь төзелеш институты, ягъни хәзерге архитектура һәм төзелеш университетына укырга керә. Киләчәктә ул республикада билгеле инженер булып үсеп җитәчәк. Әмма көндәлекләреннән күренгәнчә, Рөстәм бер дә төзүче булырга атлыгып тормаган. Аны нәзакәтьле әдәби тормыш үзенә җәлеп иткән. Гаҗәп түгел: әле мәктәптә укыганда ук Рөстәм Надиев яшь язучыларның бөтенсоюз киңәшмәләрендә катнашып йөргән. Гомере буена ул әдәбият белән дуслыгын өзмичә саклаган. Тәрҗемәләр белән мавыккан, «Казан утлары»нда очеркларын бастырган.
Модератор Әлфрид Бостанов җитәкчелегендә Рөстәм Надиевның яңа имляда язылган көндәлеген укырбыз. Бу яшь егетнең күңел дөньясы белән танышырбыз.